Росаям бағрикенг халқмиз. Тўғри қарорни қабул қилишда уни нотўғри талқин қилаётганларни ўйлаб, уларни хафа қилиб қўймасмиканмиз, деб куюниб юрамиз. Улар тўғри қарордан ўзларининг нотўғри мақсадлари йўлида фойдаланишаётганини кўриб турсак ҳам тушунтираверамиз, тушунтираверамиз, яна уларнинг тилига ўтиб…

Менимча улар тушунишмаяпти, ахир қандай қилиб 150 йилдан бери қуллик қилиб келаётган халқ бирдан ўзлигига қайтмоқчи, тилини эслаб қолибдими?

Одамга ўхшаб тушунтиряпсан, бу фақат давлат органлари ходимлари учун, уларнинг аксари шундоқ ҳам ўзбек, фақат ўзини озгина унутган, шунга «калтагина хивчин» билан «ақлини киритиб қўямиз», сизлар хавотир олманг, истасангиз «старорусский»да гаплашинг… – фойдаси йўқ. «Ойижон, анави мени санаб қўйди» (мультфильмдан), «Мен зўр блогер эдимку, ҳамма мени эшитардику», деб йиғлаб юришибди.

Энг қизиғи ижтимоий тармоқлардаги бутун «давлаттилизабон»лар (миллатчи бўлиб қолишдан қўрқиб шундай ёзворишга келиб қоляпмиз) уларнинг тилида тинмай тушунтириш, уларнинг наздида эса овунтириш ишларини олиб боришмоқда.

Тўлдирилди: Дарвоқе, сурбетлик шу даражадаки, ерлик халқнинг озгина ҳам риоясини қилиш, уларнинг ҳамиятига тегмаслик учун «ҳийла ишлатиш»га ҳам ҳаракат қилишмаяпти, яъни тўғридан-тўғри «давлат органларида Пушкиннинг тилида иш юритилишига қарши бўлмайсанлар!» деган масалани олиб чиқишяпти. Масала муҳокама қилишга арзийди, қайси тарафдан, жарималар одамларнинг жонига теккан, шунга бошқа рағбатлантириш йўлларини ўйлайлик, яна бир нарсалар деса бўлади