Тарихни ўрганар эканмиз қизиқ бир ҳолатга дуч келасиз. 1917 йилдаги февраль революциясидан кейин “ўз тақдирини ўзи белгилаш” эълон қилинган ва Россия империяси мустамлакаси бўлган халқлар ўз йўлини танлашга киришган.
Финляндия ва Латвия каби давлатлар тўлиқ мустақиллик эълон қилган бир вақтда бизда мухториятга асосий урғу берилган. Айрим мақолаларда бу қуйидагича изоҳланади: «Ўша тарихий даврда жадидлар Россиядан ажралиб мустақил ривожланиш нечоқлик оғирлигини ва Туркистон қийин шароитга тушиб қолишини олдиндан кўра олишган. Чунки Туркистон Россия империяси билан ҳар томонлама иқтисодий жиҳатдан боғланган эди. Шунинг учун жадидлар Россия Федератив Демократик Республикаси билан ягона иқтисодий доирада мустақил ривожланишни кун тартибига қўйишган. Улар Туркистонга кенг ваколатли миллий-ҳудудий мухторият берилишининг тарафдори эдилар».
Мана шу ҳам катта хатолардан бўлганми дейман, яъни тўла мустақилликка ҳаракат қилинмагани