Биз «одамлар нима дейди?» мезони бўйича яшайдиган халқмиз. Тўйларимизни ҳам ҳукумат белгилаб, тартибга солиши керак.
Тўйни тартибга солишга эътироз билдирмоқчи эдим, йўқ, кейин тўғри қилишяпти, деган фикрга келдим.
Нега дейсизми? Кузатиб кўринг.
Чиқиндини чиқинди қутисига эмас, кўчага ташлаймиз, ҳожатхонада сув тушуриш ипини тортмаймиз, машинамизни бировга халақит қиладими, йўқми, ўйламай исталган жойга қўямиз, навбатга туриш деган нарса умуман ёт, оддий ўзи битадиган ишга таниш ахтарамиз, коммунал тўловни қачон эшигимиз тагига сўраб келсагина тўлаймиз, адолат талаб қиламизу фарзандимизни ўқишига пул тиқамиз, кеча пусиб юргандик, энди милицияга ўдағайлаймиз, одамни кийимига, соқолига қараб, мартабасига қараб муомала қиламиз.
1000 долларни артистга бергани, 100 долларга кўйлак кийгани пул топилади, аммо 50 минг сўмлик китобга пулимиз етмайди, ҳажга боришга навбатни суриш учун пул тиқамиз, тасаввур қилинг, қайсидир мусулмонни бордирмай айнан сиз боришингиз учун, қизимизни турмушга бериш учун қарзга темир дарвоза ўрнатамиз, санайверсам адоғи йўқдек.
Ичимиз бўш, бўм-бўш, ишонмасангиз одамларни юз-кўзларига боқинг, 7 ёшдан 70 ёшигача чин дилдан очилиб кула олмайди, ҳаётдан баҳра ололмайди, ҳаммани ғами бор, ташвиши бор. Ўзимиз ташкил қилган, ўзимиз ўйлаб топган, ўзимизга тўсиқ бўлган ташвишлар.
Аслида жиннилар эмас, биз жиннимиз, бир-биримизга анграйиб, сохта мулозим, мақтовлар, кибр, манманлик, бойликка хирс қўйган, шу билан обрў топаман деган нафс қуллари.
Бизни тартибга солиб туриш керак, акс ҳолда ўнгланмаймиз. Шунга ўрганганмиз, минг афсус. Ўзимиз ўзгармас эканмиз, балога ҳам эриша олмаймиз. Шунақа ишламайдиган қонунлар, қарорлар қабул қилиб, бақир-чақир, асаббузарлик, камситиш, адолатсизлик, порахўрлик остида умр ҳам поёнига етиб кейинги авлод яна шуни давом эттираверади.
Ўзимиз ўзгаришимиз керак.
Оқилжон НАЖМИДДИНОВ